نامه یک بانوی ژاپنی به مردم ایران
من یک زن ژاپنی هستم که با یک مرد ایرانی ازدواج کرده ام . من ایران را مانند کشورم و یا شاید بیشتر از کشورم دوست می دارم
و به همین دلیل درتظاهرات ایرانیان مقیم ژاپن که معترض به نبودن ازادی و سرکوب مردم در ایران هستند، شرکت می کنم .
هم اکنون هم در ایران و هم در ایالت اویغور در چین مردم از سوی نیروهای دولتی بشدت سرکوب می شوند .اما متاسفانه در ژاپن مردم نسبت به سرکوب مسلمانان از سوی نیروهای دولتی چین واکنش نشان داده و از تظاهرات برعلیه این خشونت ها پشتیانی می کنند . اما با وجود آنکه در ایران نیز مساله مشابه رخ داده، پشتیبانی مردم ژاپن از تطاهرات ایرانیان مقیم برعلیه استبداد و سرکوب در ایران کم است .
من به عنوان یک ژاپنی نسبت به این موضوع به شدت احساس غم و شرمندگی می کنم .
من فکر می کنم که بیشتر ژاپنی ها ایران و ایرانیان را خوب درک نکرده اند و فکر می کنند که خود آنها را اسلام تندروانه و تروریستی را انتخاب کرده راه آن در پیش گرفته اند .
هنگامی که می بینم که ایرانیان آزادیخواه در کشورشان جان به کف برای رسیدن به آزادی و دمکراسی نبرد می کنند ؛ اشک در چشمانم جمع می شود و از اینکه ژاپنی ها این واقعیت را درست نمی بینند، بسیار غمگین می شوم .
برای اینکه تلاش و خون ایرانیان آزادیخواه به هدر نرود، ما باید در ژاپن و در همه جهان واقعیت موجود در ایران را آشکار کرده و برای ملت ایران راه رسیدن به آرمان ازادی هموار کنیم .
من هرچند ژاپنی هستم اما قلبم برای ایران می تبد و برای همین آماده هرگونه همکاری برای پشتیبانی از جنبش های آزادیخوانه در ایران و معرفی آن به ژاپن و سراسر جهان هستم .
مرا ببخشید به دلیل برانگیخته شدن احساساتم بیش از این نمی توانم چیزی بنویسم ، اما این را می گویم که تا هنگامی که هم رزمانم در ایران برای رسیدن به آزدای و دمکراسی در نبرد هستند، من نیز در این نبرد آنها را یاری می کنم

برگرفته از
http://www.iranpressnews.com/source/062303.htm